Brusselaars en pendelaars die door de kanaalwijk lopen, kennen de gevel waarop een zeetafereel geschilderd is. Deze ochtend zit op het terras vanPhare du Kanaal een handvol vaste klanten die van de zonnestralen genieten. Binnen geeft Hanna de laatste instructies voor de middagservice voordat ze bij ons komt zitten en haar verhaal begint over de ongewone weg die haar naar hier bracht.

De mens centraal stellen
 

Na haar studies politieke wetenschappen in Parijs werkte Hanna eerst voor de Verenigde Naties in Chili. Acht jaar geleden maakte ze de overstap naar de Europese Commissie, waar ze meewerkte aan een programma ter preventie van wereldconflicten. “Het was boeiend, maar niet erg concreet”, geeft ze toe. In die periode viel de jonge vrouw voor de charmes van onze hoofdstad. Bovendien was ze hoe langer hoe minder enthousiast over het vooruitzicht om elke zes maanden van land te veranderen.

Het idee rijpte dan ook om in het hart van de stad een unieke ontmoetingsplaats te creëren. “Ik heb een deel van mijn kindertijd doorgebracht in de boekhandel van vrienden van mijn ouders: een levendige plek waar het gonsde van de gesprekken en waar mensen ook een koffie kwamen drinken.” Wat het madeleinekoekje deed voor Proust, doet de geur van boeken en arabicakoffie voor Hanna: jeugdherinneringen oproepen.

Met deze inspiratiebron en vanuit het verlangen om banden tussen mensen te bevorderen, bedacht Hanna een project voor een plaats die inspeelt op een meer eigentijdse behoefte. “In Brussel zijn er heel veel freelancers die thuis werken of een kantoor huren op maandbasis”, legt ze uit. Er ontbrak dus een werkplek op maat van deze generatie digitale nomaden.

De combinatie van flexibele werkruimtes en een lunchcafé voor de wijk en haar verenigingen maakt van Phare du Kanaal een gezellige ontmoetingsplaats waar je niet omheen kunt. “Van bij de start,” benadrukt Hanna, “wist ik dat ik de mens centraal zou stellen.” En voor de fijnproevers bedenkt chef Simon elke dag een origineel menu op basis van lokale en duurzame producten. Foto’s van de producenten hangen trouwens aan de ‘Wall of Farm’.

Opnieuw met beide voeten op de grond

Hanna beleefde de coronacrisis als de bevestiging van een voorgevoel. “Ik ving al een tijdje alarmsignalen op”, benadrukt ze. Maar de ondernemer, die haar activiteiten voor een stuk kon voortzetten tijdens de lockdown, voelde zich door de pandemie ook gesterkt in haar keuzes en waarden. “In enkele dagen tijd heb ik me omgevormd tot bezorger”, vertelt ze. 

COVID-19 heeft het belang aangetoond van een weefsel van lokale winkeliers en producenten, omdat precies zij in de lock downmaanden voor het essentiële hebben gezorgd. “Ik denk dat de toekomst in de handen ligt van wat we de ‘kleine zelfstandigen’ noemen. We evolueren naar Small is beautiful!”, zegt Hanna enthousiast, en ze licht dit verder toe: “In het domein van coworkingruimtes hebben we dezelfde excessen gezien als in de financiële wereld, met zeer grote spelers die ongeremd speculeren om een fortuin te verzamelen. Maar dat heeft allemaal niet veel om het lijf. We moeten terug met beide voeten op de grond gaan staan!”

Vertrouwen is cruciaal

Van haar ouders, die zelfstandigen zijn, heeft Hanna geleerd om een appeltje voor de dorst te bewaren. “Mijn ouders zeiden vaak dat je niet moest rekenen op je pensioen”, zegt ze met een glimlach. De recente crisis heeft die bezorgdheid aangescherpt. Hanna besloot dus om het kapitaal van een recente schenking opzij te zetten. En voor haar beleggings- en spaarplannen was Triodos snel een evidente keuze.

“Ik ken een heleboel zelfstandigen die met Triodos werken en de meningen waren unaniem positief. Vandaag hebben alle banken ‘schone’ producten in hun portefeuille voor mensen die ernaar vragen. Maar ik vind me niet terug in die commerciële aanpak. Ik wil een bank die 100 % betrouwbaar en transparant is.”

Ook hier gaf de menselijke factor de doorslag. “Mijn adviseur was oprecht geïnteresseerd in wie ik ben en wat ik doe. Hij was volledig open over hoe het geld wordt gebruikt. Bij Triodos merk ik dat we dezelfde waarden delen. Ik ben er dus zeker van dat mijn geld betekenisvolle projecten steunt en een positieve impact zal hebben. Vertrouwen is voor mij cruciaal.”