Op dit moment bestaat CHwapi uit drie ziekenhuizen en een praktijk in Péruwelz. CHwapi is een van de belangrijkste instituten voor ziekenzorg in Wallonië. Er werken 2.600 mensen waarvan bijna 300 artsen die samen jaarlijks 31.000 patiënten ontvangen. Met die troeven kan het de uitdagingen in de zorgsector aan.

10 jaar hard werken

CHwapi is het indrukwekkende resultaat van een atypische fusie. Oorspronkelijk telde Doornik vijf verschillende ziekenhuissites. In 2006 werd een toenaderingstraject opgestart dat in 2010 resulteerde in CHwapi, een uniek instituut dat de activiteiten spreidt over drie sites. Tien jaar en 130 miljoen euro hebben de werken gekost en nu zijn diensten als de spoed, de materniteit en de pediatrie gecentraliseerd op de nieuwe, in 2016 ingehuldigde, UNION site.

Niet alleen de fusie van de gebouwen en de machines is indrukwekkend, maar ook de manier waarop de medewerkers worden ingezet. De nieuwe structuur is resoluut pluralistisch. De artsen komen uit verschillende netwerken. Het maakt echter niets uit of ze uit een vrije of katholieke universiteit komen. Hier telt alleen hun talent.

“We hebben onze krachten gebundeld, los van onze persoonlijke overtuigingen. De toegankelijkheid voor patiënten, de veiligheid en de kwaliteit van de zorg zijn onze prioriteit. Het zijn ook de waarden waarop CHwapi werd gebouwd,” aldus Frédéricq Wattecamps, financieel directeur van CHwapi.

Een opmerkelijk positieve impact

Voor de nieuwe ziekenhuisgebouwen werd meteen gekozen voor een duurzame constructie. Leveranciers en materialen zijn voor het merendeel lokaal, zoals de bakstenen van Barry of de blauwe steen van Soignies (twee plaatsen in Henegouwen). De gebouwen recupereren regenwater en in plaats van airconditioning koos CHwapi voor een zacht systeem met koude radiatoren aan de plafonds. Die verbruiken minder energie en zijn milieuvriendelijker. De schets voor de tweede fase van het project omringt het ziekenhuis met groen, met groendaken en moestuinen.

Behalve naar de kwaliteit van de zorg en de duurzame gebouwen gaat veel aandacht naar de sociale mix. Frédéricq Wattecamps: “Normaal gezien is het systeem erg in hokjes opgedeeld, maar dat hebben we kunnen vermijden. Vóór de fusie vingen de christelijke ziekenhuizen vooral eerder welgestelde mensen op en de publieke ontvingen vooral minder gegoede patiënten. Met de nieuwe structuur behoort dat verschil tot het verleden.”

Triodos Bank bleek een ideale partner voor het project, zeker omdat het moment dat het financiële luik ter sprake kwam samenviel met het hoogtepunt van de financiële crisis. “Triodos Bank was de enige bank die bereid was ons een krediet toe te kennen aan goede voorwaarden, met een lening op 20 jaar. Dat was op dat moment moeilijk te vinden. Sterker nog: de directie van de bank is naar hier gekomen voor een ontmoeting met de bestuurders van het ziekenhuis en legde zo de basis voor een lange, constructieve dialoog. Triodos Bank heeft vanaf dat ogenblik actief meegewerkt aan de ontwikkeling van het project en wij zijn opgetogen over de relatie die we hebben opgebouwd met onze bank,” aldus Frédéricq Wattecamps.